Zebûr Beşa 138

Zebûra Dawid. 

1

Ez bi hemû dilê xwe ji te re spas dikim, ya Xudan,
Li pêş îlahan, ezê bi lavijan pesnê te bidim.

2

Ezê bi ser perestgeha te ya pîroz ve xwar bibim,
Ji bo kerem û dilsoziya te,
Ezê ji navê te re spas bikim.
Çimkî te navê xwe û peyva xwe di ser her tiştî re girt.

3

Gava min bang kir, te ez bersîvandim,
Te hêz da min, te ez wêrek kirim.

4

Wê hemû padîşahên erdê, ji te re spas bikin, ya Xudan,
Çimkî wan, peyvên devê te bihîstin.

5

Ewê bi lavijan pesnê karên Xudan bidin,
Çimkî berziya Xudan mezin e.

6

Xudan bilind be jî,
Ew li nefsbiçûkan dinêre,
Pozbilindan ji dûrî ve dinase.

7

Ez bikevim tengahiyê, tu canê min diparêzî,
Li hember hêrsa dijminên min, tu destê xwe radikî,
Bi destê xwe yê rastê, tu min xelas dikî.

8

Ya Xudan, her ya ku te soz daye, tê bikî.
Kerema te her û her e,
Dev ji karên destê xwe bernede!